2251041555 
Ώρες έκθεσης 19:00 - 21:00
Εγκαίνια 14/2/2011 ώρα 19:30
Συμμετέχουν: Κώστας Ευαγγελάτος, Δημήτρης Προκοπίου, Αθανάσιος Αθανασιάδης, Mistal Katerina
Παράξενες εποχές. Ποιος και γιατί δεν μιλά; Ποιος και γιατί δεν φωνάζει; Δεν συμβαίνει κάτι το πολύ τρομερό γύρω μας; Οι μέρες μας κυλούν ήσυχα; Που είναι η φωτογραφία να εκφράσει την αγανάκτησή της για την κατάρρευση τόσων και τόσων αξιών, τόσων και τόσων κατακτήσεων του ανθρώπου, που είναι η νέα φωτογραφία να διαμαρτυρηθεί για τον νέο αντιανθρωπισμό των Αγορών; Ποια φωτογραφία μπορεί να μιλήσει, χωρίς να είναι φλύαρη;
Κάποτε νομίζαμε ότι όλα έχουν λεχθεί και έμεναν τα παιχνίδια της φόρμας να μας απασχολούν. Τώρα, όμως, είναι που καταλαβαίνουμε πως τίποτα δεν ειπωθεί ακόμη. Ποια τέχνη είναι χρειαζούμενη στον καιρό μας; Το περιεχόμενο του έργου απόκτησε ξανά προέχουσα σημασία.
Σε αυτή την έκθεση ο Ευαγγελάτος κολλά (με μία μη καταγεγραμμένη δράση) στην ιστορία το δικό του ίχνος, απόδειξη ότι υπάρχουμε, μέχρι να το πάρει και αυτό ο αγέρας, ο Αθανασιάδης, με τα αυτοπορτρέτα του, κραυγάζει ή γελά (;) δίχως φωνή, ο Προκοπίου επιδαψιλεύει μίαν άλλη μοναχική σιωπή και από τις εικόνες της Mistal, το ίδιο, κανένας ήχος, παρά το ξύλο που βλέπουμε να πέφτει στο κρατητήριο της ασφάλειας.
Μία έκθεση φωτογραφίας του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ)
Το ΦΚΘ είναι ένας δυναμικός ανοικτός προς όλους φορέας (συνασπισμός καλλιτεχνών φωτογράφων) προώθησης της Δημιουργικής φωτογραφίας, που εργάζεται προς όλες τις κατευθύνσεις του μέσου, για να φέρει τη φωτογραφία, όχι μόνο σε ένα συνεχή διάλογο με τον εαυτό της, αλλά και με την κοινωνία, και με δημιουργούς άλλων τεχνών.
Επικεντρώνει την προσοχή του στη δημιουργία καταστάσεων, που θα μπορούσαν να αναμοχλεύουν, σε συνεχή βάση, και να κάνουν ορατές τις νέες τάσεις του μέσου, να αναδείξουν δημιουργούς της νέας γενιάς, να συντηρούν την κινητικότητα μεταξύ των τεχνών.
Αυτή η ευρείας κλίμακας μορφοτύπων ανομοιογενής ομάδα διαμορφώνεται συνεχώς κάτω από τη δυναμική των επί μέρους στόχων project, και τη συνεχή προσθαφαίρεση δημιουργών διαφορετικών καλλιτεχνικών θέσεων, εναλλακτικών αντιλήψεων σχετικά με το ρόλο και τους σκοπούς της τέχνης. Αυτή η συνύπαρξη σε κοινές παραγωγές δημιουργών που εκφράζονται διαφορετικά, τόσο σε τεχνικό, όσο και σε περιεχόμενο ή επίπεδο εξιστόρησης, θεωρεί ότι βοηθά κοινό, κριτικούς και δημιουργούς να εμπλακούν στο διάλογο για το τι και πως φωτογραφίζει η φωτογραφία στο εκάστοτε σήμερα.
